KUŞKAYASI'NDA

Yıllar sonra gelmişim bir boşluktayım şimdi Düşüyorum,durmadan içime düşüyorum Hatıralar esiyor yorgun yıllardan çıkıp Dışımda dağlarca nar içimde üşüyorum. Dalga dalga anılar vuruyor sahilime Zamanın kumlarıyla bölüp-bölüşüyorum Bir "Keşke..." vesikası veriyorlar elime Pişmanlık dağlarını çaresiz aşıyorum. Alnımda vadiler misali çizgilerle Yorgun düşmüş cesedi mezara taşıyorum Bir tarafım yağmursuz çatlamış toprak lakin Ben didemin yeşerttiği vahada yaşıyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

AİDİYETSİZLİK

TOKAT'TA GECE

ALZAYMIR