KUŞKAYASI'NDA
Yıllar sonra gelmişim bir boşluktayım şimdi
Düşüyorum,durmadan içime düşüyorum
Hatıralar esiyor yorgun yıllardan çıkıp
Dışımda dağlarca nar içimde üşüyorum.
Dalga dalga anılar vuruyor sahilime
Zamanın kumlarıyla bölüp-bölüşüyorum
Bir "Keşke..." vesikası veriyorlar elime
Pişmanlık dağlarını çaresiz aşıyorum.
Alnımda vadiler misali çizgilerle
Yorgun düşmüş cesedi mezara taşıyorum
Bir tarafım yağmursuz çatlamış toprak lakin
Ben didemin yeşerttiği vahada yaşıyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder