SESLENİŞ

Kaç gönülden firarla düştüm senin çölüne, Bir damla su bağışla kurumasın yüreğim. Zerre muhtaçlığım yok başkasının gölüne Sonsuzda vaha olsan sana sürüneceğim. Bin ömrüm olsa yine seni ararken bitsin Eğer gelmeyeceksen ne gidecekse gitsin Ne senden gayrıyım ben,ne sen bana aitsin Benden sıyrılsan bile sana bürüneceğim. Geceleri uykumu gündüz gerçeğimi böl Sen,benim sonsuzuna düşüp kaybolduğum çöl Olma bana bir umman,bir nehir ya da bir göl Bir damla ol gönlüme canlı görüneceğim. Ne güzel bir gecenin yarısında uyanıp Hasretinle üşüyüp yokluğun ile yanıp Her gece rüyama sen mutlak gelecek sanıp Gün batarken kokunu duyarım sır çiçeğim. Hasret eşi-benzeri olmayan bir har imiş Uzakta olsan bile varlığın bahar imiş Güneşte gölge imiş,leyle-i envar imiş Su değil zehir versen sen doldur içeceğim.