MAZİ

Mazi, yüklü bir gemi geziyor liman liman Yeni yükler alarak her limandan durmadan Tek seferi olmadı bana hiç uğramadan Yine geldi zamanın deryasını yararak İndirdi yüklerini rıhtımıma vurarak. "Şurda eski evimiz kocaman iki oda İki aile durur iki koca odada Altında ahır vardı,önündeki sofada Saman dolu çuvallar "taa"sabahtan dolarak Yığılırdı üst üste daim düzgün olarak. Önce baba'nnem kalkar sonra baba ve annem Sonra bütün aile sofra başında bir cem Bu günden o günlere baktığımda düşüncem, Erken batan gün ile batıp günle doğarak Bütün ömür yorgunluk limanıdır tek uğrak. Sonra yeni evimiz,daha yolun başında Hevesli bir başlangıç yorgunluk savaşında Aradan yıllar geçmiş, yaşamak telaşında O gemiyi ağırlar yük verip yük alarak Zamanda tükenerek anılarda kalarak. "Yeni ev"di eskidi hatta boş kaldı artık O şen şakrak günlerden sonraki bu yalnızlık Odalarında sükut, duvarlarında yıkık Bir savaş yenilgisi olmuşlar,ağlayarak Kapatmış gözlerini karalar bağlayarak. Bu sene o sükutu bozsa da bizim sesler Bir kaç gün sonra yine gayb olacak nefesler Buradan çok uzakta var olurken herkesler Bu ev yine kaderi yalnızlıkla kalacak O gemi bu limana yılda bir kez gelecek. Eski ev ve yeni ev aynı yolda gitmekte Önceki sonrakine anılar devretmekte Her liman o gemiye ardından cevretmekte; "Ya hep gelip bizleri umutlara salmasa Ya batsa deryalarda geleceği olmasa." Evlerle insanların kaderleri benzerdir Hastalıkları benzer kederleri benzerdir Ne dün öyle kötüydü ne de bu gün bir zerdir Mutlu bir ailede ev cennetin adıdır Cennet olmak her evin ilk ve son muradıdır. Duvarları tebessüm eden eski evimiz Hüzünlü duvarlarla sarılı gençliğimiz Bazan mutlu olarak herşeyden geçtiğimiz Bu evden babaannem,annem ve ağabeyim O gemiyle gittiler böyle betimleyeyim. Ve bu gün hasta babam bu evini bilemiyor Sadece "Evim..." diyor,gitmiyor gelemiyor Ne tam hatırlamakta,ne de tam silemiyor, Mazi,gelip duruyor babamın kafasında Yükleri ise benim kafamın ortasında. Mazi,yüklü bir gemi,her insan koca liman Zaman o gemi için yaratılmış bir umman Hiç bir limanı geçmez "şöyle bir..." uğramadan. Kiminde anıları,sanrıları indirir Kiminde yara deşer-kiminde kan dindirir.