GÜVEN...SEVGİ

Nasip,sabrın çocuğu mudur?

İyilik,aklın mı yoksa kalbin mi işidir?

Güven,matematikle yakın mıdır/hesap-kitabla ilintilen dirilebilinir mi?

Saygı duyulmak zorunluluğu biraz aşağılayıcı bir durum değil midir?Niye saygı duymak zorundayız ki?..

Sevmek,aklın etki alanında olamaz,olursa sevgi değil ticaret olur.

NASİP beklentinin,yolunu gözlemenin,muhtaçlığın zirve yapması halinin bitimidir herhalde.Elinde olmayan bir gelişle gelir.Belki beklediğin,belki beklediğinden daha fazlası.

İYİLİK,gelmesini beklemeden ihtiyacı olana vermen,yarasını sarman,yanında olman,tebessüm etmen,halini sorman,dinlemendir.Bundan bir fayda umduğunda bir mal pazarlamış tüccar olunur.

GÜVEN,bir zarar gelmeyeceğini kabul etmek derim.Eksiltmeyecek ilişkiler toplamı,bir şey olacaksa da,artıran bir şey hali.Eksilttiğinde bir neden aramak gereğinden önce eksilttiğinin tazmini önemlidir.

SEVGİ,adalet ve şefkat ile aynı evin çocuğudur,iyilik de bu evde doğup yaşar;KALP!Sevgi,nesnel bir oluşa sahip olmayan kalbin insanlarca en hoyrat kullanılan çocuğudur.Herkes "sever" genelde ve sevilenlerin (nerdeyse) hepsi nesneldir,elle tutulur,gözle görülür,koklanır,tadılır...dünya sevilir,dünyalık sevilir,kadın,makam,nüfuz...sevilir.Ev,araba,evlat,övülmek,aynadaki yakışıklı-güzel yansıma...sevilir.Bu sevgi bile kalptendir.Aklın kalbe baskın gelmesi sonucu ticari ağırlığı olsa da sevgi insandaki en üstün duygudur.

Allah'tan kula doğru olan ilişkide,

Saygı ve 

Güvenin olmadığına,olduğu iddiasının saçmalamak olduğuna inanırım.Saygı ve güven insandan Allah'a tek yönlü bir akıştır,mecburiyettir.Sevgi ise;Allah insan-insan Allah,insan insan ilişki-etkileşimşnde karşılıklıdır.Allah,yarattığını sever;bundandır (belki) herhalinde onu rızıklandırır.Akıl/seçme özgürlüğü verdiği halde ve bu özgürlük çoğunlukca inkâr,isyan ve nisyanda kullanıldığı halde aç bırakmaz,çaresiz bırakmaz.

Allah,kulunca sevildiğinden fazla sever kulunu.

Ne dersiniz?..

Geceniz ve devamen Cumanız hayırlı,bereketli olsun efendim.