ÖMRÜM İÇİNDE
GİDERKEN
İnsan gelir ağlayarak aciz,yetmez,çaresiz
Kiminin doğum hali bir ömür sürer sessiz
Herkes etrafındayken yapayalnız,kimsesiz
Yaşayıp ölenleri gördüm ömrüm içinde.
"Baht" mı desem "kader" mi; yürüdüğüm tüm yollar
Mutsuzluğa çıktılar yaşadığım tüm haller
Okşamadı başımı anama ait eller.
Mutluluk hayalleri kurdum ömrüm içinde.
Yüzüme düşen her göz sade canımı yaktı
Cümleler dudaklardan lav olaraktan aktı
Her gün bir sonrakine acısını bıraktı
Arttı,hiç eksilmedi, derdim ömrüm içinde.
Mutluluk yüksek bir dağ,çıkamadım bir kere
Doyasıya tadına bakamadım bir kere
Oradan enginlere akamadım bir kere
Yollarına kalbimi serdim ömrüm içinde.
Bir karanlık odada ışıksızım,korkulu
Dışımda bir tebessüm,içimde hüzün dolu
Yürüdüm elli üç yıl ömür denilen yolu
Buket buket acılar der'dim ömrüm içinde.
Gönlümün yangınında yandım bir yudum susuz
Ne geceler ıslandı göz yaşıyla,uykusuz
Geçmedi bir tek günüm düşmediğim,kuyusuz
Kendimi ne kadar çok yordum ömrüm içinde.
Ağabey,abla,çocuk,eş ve tüm bildiklerim
Kırıp-dağıttıklarım,yanında olduklarım
Unutarak kaybedip-anarak bulduklarım
Hepinizi ne de çok kırdım ömrüm içinde.
Umut,hayel,beklenti...ne varsa birer birer
Zaman önünü açar,ya defterini dürer
Sanmıyorum ki bahtım mezarda biraz güler
Dünya taun misali har'dım ömrüm içinde
Ağlayarak geldiğim dünyadan gidiyorum
Bir kere sevilmeden vedamı ediyorum
"İnsan bu" "ara-sıra kalbine bak!" diyorum
Kötü baba ve kötü yâr'dim ömrüm içinde.
Gidiyorum;içimde viran olmuş bir kalple,
El değmemiş-gün görmemiş,giran olmuş bir kalple
Sevdiğinden hançer yemiş,öyle ölmüş bir kalple
Yaşaması acaip sır'dım ömrüm içinde.
Buraya kadarmış yol-nefesim bu kadarmış
"...bir yokmuş"la bitişin önce ".... varmış!"ı varmış
Sevgiyle geniş dünya sevgisiz ne de darmış?..
Cehenneme dünyada girdim ömrüm içinde
Sevemeyen kimseler gördüm ömrüm içinde.
Yorumlar
Yorum Gönder