YILKI GİBİ 01/01/2022
İhtiyar bir atın yorgunluğunca yorgunum. Ne koşacak mecalim var,ne yürüyecek halim. Sırtımda yaşamak diye bir yük, Aklımda atıp yükü kaçmak, Kalbimde kokuşmuş kırgınlıklar Gözlerim fersiz-omuzlarım çökük. İhtiyar bir atın yorgunluğunca yorgunum, Yüzüm,gönlüm toprağa dönük. Koşamıyorum, Coşamıyorum, Taşamıyorum; Umutlarım ilmek ilmek sökük. Yelelerim uçuşmaz-rüzgârım yitik, Burnumdan fırtınalar esen zamanlar geçti- Nefesim bile eksik Terlerim kuruyalı epey oldu, İhtiyarladım ya,geriye ayakta ölmek kaldı. Tozu-toprağa katıp koştuğum zamanlar, Yılkı özgürlüğünde dağ-taş demeden Biriktirdiğim yorgunlukmuş meğer. Yılkı özgürlüğü.... Sonunda ayakta ölmeye değer.