ŞİİR

"Bir acı kahve..." Bir sarım tütün Birazcık hüzün Dibacesidir Başlayan günün. Gün uyanmakta Ufuk yanmakta İnsan bu işte "Ölmem" sanmakta Ve aldanmakta. Birmillah diye Başladığımız "Ne yaptım?" diye Ağladığımız Günlerden sona "Keşke!.." kalmakta. Geçen gün için Bir gün bir içim İnsan "o biçim" Pişman olmakta. Kimi şen şakrak Çoşup-taşarak Hemde koşarak Toprak olmakta Kimi yatakta Kimi ayakta Bir hastalıkla Zeval bulmakta. Gün sabit değil Yatana uzun Gezene kısalmakta Gün sabit değil; Bir saat bir gün Bir gün bir yıl olmakta. Güneşte öyle; Kimine umut Aydınlık Mutluluk olarak doğmakta Kimine beyaz bir karanlık Gecenin sonuna Yeni ızdıraplar bırakmakta Güneş, Diken misali yatakta Ölüm beklentisi Ölüm arzusu doğurmakta.