BİZ-BİRKAÇ KİŞİ

Üsküdar'dayım, Dardayım. İçimden bir mengene Sıkmakta dışımı, İçimi, Gücümü. Kafamda dolaşan dostlar, Hoş sohbetler, Demli çaylar. Erdem Çiçekcilikte muhabbet, Muhabbette; Bazan günahlar, Bazan Muhammed. Anımsamalar artırıyor acımı. Eylül ya; Haliyle yaprak döküyor şiir Eski Eylüller olmasa da Savruluyor şair. Duygular sarı renge bulanıyor Biraz sıkıntılı haller oluyor Bir yanımda bahar-bahçe Bir yanımda zemheri uyanıyor Yetmiyor anılara gücüm. Biz-bir kaç kişiyiz; Baki,Ömer,Ömer,Mehmet,MehmetAli, Birde ben;az akıllı-çok deli Havadan harfler toplayıp Şiir yazdığımı zannedeli Gururlandığım olur Lakin; Birer ışık gibi saydıklarımın her biri. Benim karanlığımı Zail eder onların güzellikleri. Hepsinin bir sabitesi var; Biraz az-biraz çok Hepsinin bir diploması var Benim yok. Kimi iyi tesisatcı Kimi mühendis Kimi kalıp ustası Kimi çiçeğin dilini anlar. Onlarla olduğum zamanlar; "Ben" diyorum "bu nezih ortamda olmalıyım sessiz." Lakin; Eziklik midir? Uyumluluk mu? bilmiyorum, Konuşuyorum çaresiz. Biz,bir kaç kişiyiz, Ahmet Kaya'nın şarkısında ki gibi Ayrılınca beraber, Beraberken az kavgalı Çok deliyiz. Deliler masum insanlardır Deliler;sanmayın dertsiz! Bir çay demler, Birer cıgara yakar Habire dertleniriz. Güzel insanlarız biz Tanısanız-seversiniz. Hayırlı sabahlar