KızKulesi'ne

"Bir kerede sen gel!" demeyeceğim,zira,hep ben gittim,ben sevdim."Tek taraflı" yaşadım hep onun içindir ki,yaklaşana-gelene (gelen olmadıysa da) yük oldum sanki. Sevgiliye,sevilene gitmek güzel-tıpkı;deprem sonrası yıkıntılar arasında bir canlı bulmak gibi. Bak,yine geldim,yine yüzün bana dönük,masanın öte yanında-karşımdasın.Galata Kulesi kötü kötü baksa da aldırma.O,hiç geliyor mu sana?İsterik duygularla bakıyor ordan şuh haline.O,seni sevmiyor-O,seninle gönül eğlemek istiyor.Oysa ben,Seninle kalb ev'lendiriyorum. Bedri Rahmi Eyüboğlu'na da gıcık oluyorum,ne demek "Kız Kulesi'nin aklı olsa Galata Kulesi'le eğlenir,bir sürü kulecikleri/çocukları olur." Sen duyma O'nu sevgili,saçmalamış,hemde hakaret etmiş.Eğer,Bedri Rahmi'nin seni gören bir kalbi olsaydı...Senin;o incecik,zarafetin menbaı halini görür "aklı olsaydı..." gibi bir bühtanda bulunmazdı.Şair işte;ilginç bir şey söylemek dürtüsü... Tüm kulelerin en zarifi,en güzeli,en cazibelisi,en işvelisi...yıllardır karasevdam,baktıkca benzediğim...beni unutma emi!Ben,seni hiç unutmadım.Masanın öte yanında/karşımda sen olduğunda-senin karşına oturduğum her defasında;kalp ritmim daha düzgün oldu,aklım daha durgun,halim daha insan... Seni seviyorum."Gecenin bir yarısı yangınlar içinde uyanıp,ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi." Seni seviyorum, "bir yanım zemheri iken,bahar-bahçe" olan öteki yanım olduğun için. Bu da bana göre bir melankoli be gülüm...birde seni sevmişim "karşılıksız" çok mu?