Bir İstanbul Akşamı

Tutuşmuş yanıyoruz,
Bir İstanbul akşamında.
Güneşin batışı bile;
Dağlarcasına,kalbimize-kalbimize,
Ne sevinç sevincinde/
Ne acı var gamında.
Üzülsek ne geçecek elimize?

Hadi yanalım biraz,
Ufuktan bir kor alalım,
Biraz Yunus olabilmişsek/
Biraz Ömer Hayyam olalım.
Şiire bulanalım/ağzımızdan kor düşsün,
Boş uçuşan kelimeler;
Bir perinin dilinden
Boğazın sularında uçuşsun!

Hadi biraz yanalım;
Ufuktan bir kor alıp.
İstanbul akşamında
Yunusca şiirleşip-
Hayyamca şairleşip-
Birde;az-buçuk pişip;
Asla uyanmayalım!