GÖLGEM. 01/2017

Kimi zaman önümde,arkamda kimi zaman,
Ben mi sürüklenirim,o mu sürükler beni.
Gece,gündüz yaz ve kış...kalabalık ya sessiz
Takip eder usanmaz tek kelime sormadan.
O benle kalabalık,ben onunla kimsesiz,
Bende fırtına kopar,o ölüm gibi sessiz.
Ölümdür ayıracak belki gölgemden beni,
Sen görünmez olmuşsan göremez ışık beni,
Sessiz sessiz peşimde mahremime girmeden?..
Gölgemin peşisıra soğuk bir kış gecesi
Yürüyorum,dalgınım,yorgunum,az umutlu,
Ben acılar içinde,gölgem; bihaber-mutlu.
Sevda sözcüklerinin kor'dan hecelerini
Terennüm etmekteyim,yakıyor her hecesi.
Üstümden geçmektedir ayaz bir kış gecesi.
Gölgem,az yukarıda mezarda gölgesizler
Ne kadar sakin durur ve ne kadar sessizler.
Gölgem,al götür beni o sessizlik yurduna,
Yaşadıkta ne oldu.Ne bıraktı bedenim
Gölgeler gibi geçen elli yılın ardına.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

AİDİYETSİZLİK

TOKAT'TA GECE

ALZAYMIR