Huseyin FIRAT'ın Dünyasına Hoşgeldiniz...

Ne çok mesafelerim var! Ne, düşerek sonuna erişemediğim uçurumlarım! Aklımla-kalbim, Halimle-dilim, Gördüğümle-görmek istediğim, Olduğumla-olmak istediğim, Kedere boğulmuş neşelerim, Cıgara dumanınca gülüşlerim, Hatırı,içildiğinde biten kahvelerim, Çay kadar çabuk soğuyan tanıdıklarım, Çaydan çabuk soğuduğum "sevdiklerim(?)" Bulmamak için aradıklarım.... Ne uzun mesafelerim/ Ne dipsiz uçurumlarım var; Bastığım toprakla-yatacağım toprağın "arası" Kalpten bir "Aaah!" ın dilden düşünceye kadar ki seyri, Gözden düşünce,zemine kadar ki sonsuzluk, Kulakla-kalbimin,kalbimle aklımın arasında ki o uzuuuuun yol, Dil'in "sıktığı kurşun!" un "nasılda anında bulduğu!" hedefe,kalbin ulaşamaması... Uçurumlarım...mesafelerim var;yaşamımı bir münafıkın rengine boyayan.      Hayırlı günler.

ne damağımda tadı, ne dudağımda tuzu içimde derin bir sızı... geçip-gidenleri adı zaman,gönlümün hırsızı. hiç bir şeyin-hiç bir şeyle çarpımıdır, gidenler ve kalanlar. çaresiz çırpınışlar, ikrarsız pişmanlıklardır, gözyaşlarıdır zamana düşen. ''la...''diyememişliktir başka ilahlara. zevk-sefa değiştirmelerdir gerçeği ''kabul...'' kabına dolanlar. alaca aydınlığa ve alaca karanlığa kapattım tüm kapılarımı siyah ve beyazı bıraktım yalnızca, başka anlamları-başka renkleri sildim: ya ''la...''ile cennet ya ''la...''ile cehennem gerçek bu kadarmış bildim!!! ''Ey iman edenler, iman ediniz!'' işte bu,ara renkleri aldı götürdü, çırıl-çıplak siyah-betaz kaldı. geçersizdir gayrı; kolaylaştırmak amaçlı fetvalar, kurtarmak amaçlı TEVİLLER, geçinmek adına HOŞGÖRÜLER, ilerisi için FÜRUATLAR... önce iman,sonra iman,yine iman, ve imanın eylem alanı; HER ZAMAN,HEP ZAMAN... masumiyet gib...

Kendimi elifce dik bilir idim, Seni gördüm farkettim ki vav'mışım. "Avcıyım!" der idim soran olunca, Seni tanıyınca bildim;av'mışım. Adını anınca huzur bulduğum, Huzurunda halsiz-dilsiz kaldığım, Belli değil,yaşadığım,öldüğüm, Sensiz ölü,senle iken sağ'mışım. Güneşte üstüne gölge olduğum, Benden daha özge sensin bildiğim Nereye-ne kadar gitsen bulduğum, Yağmur olup toprağına yavmışım. Gül bitmiş bağında;kokla,der onu, Mecalim kalmadı,sen gönder onu, Gözlerinle okşa,bana ver onu! Sen;ipek tül,ben,üstünde hav'mışım Zamanla öğrendim seni ve beni, "Zaman sır doludur" derdin ya hani; O sırrı öğrendim/bu halim, yani; Kendini bil;ben üstünde kav'mışım.                03/12/2018